«وحشت»، «قتل عام»، «تروریسم»، «ترور»، «جنایت جنگی»، «فاجعه انسانی»، «نسل‌کشی» و... کلماتی هستند که در صفحات اول مطبوعات بین‌المللی در مورد میزان وحشیگری در غزه به چشم می خورد.

در آغاز جنگ در اوکراین، جریان کمونیست بین‌المللی بیانیه مشترک انترناسیونالیستی در مورد جنگ را به دیگر گروه‌های کمونیست چپ پیشنهاد کرد. از میان این گروه ها، سه گروه تمایل خود را برای مشارکت اعلام کردند و بیانیه‌ای توسط این گروه‌ها مورد بحث و موافقت قرار گرفت و انتشار یافت.

اصول بیانیه مشترک این بود که در مورد مسئله اساسی جنگ امپریالیستی و دیدگاه انترناسیونالیستی علیه آن، گروه‌های مختلف کمونیست چپ موافقت کردند که موضع مشترکی در این مورد اتخاذ کنند و در نتیجه با قدرت بیشتری به ارائه یک آلترناتیو سیاسی روشن برای بربریت سرمایه‌داری برای طبقه کارگر در کشورهای مختلف ایجاد کنند.

اعتصابات عمومی و تظاهرات عظیم در 7 مارس در فرانسه، 8 مارس در ایتالیا و 11 مارس در بریتانیا، خشم در همه جا در حال افزایش و گسترش است.

در بریتانیا، یک موج اعتصاب تاریخی به مدت نه ماه است که ادامه دارد. پرولتاریا در بریتانیا چندین دهه ریاضت اقتصادی را بدون واکنش تحمل می‌کرد، دیگر فداکاری را نمی­پذیرد. "دیگر بس است".

در فرانسه، افزایش سن بازنشستگی است که انبار باروت را برانگیخته است. تظاهرات میلیون‌ها نفر را به خیابان‌ها کشانده است. «نه یک سال بیشتر، نه یک یورو کمتر».

1- امپریالیست ها سعی می­کنند که ما روز به روز به وحشت جنگ در اوکراین که طبیعت واقعی سرمایه‎داری را تشکیل می دهد، عادت کنیم. هزاران کشته هفته به هفته روی هم انباشته می­شوند که عمدتا از میان غیر نظامیان، مردم بی دفاع و همچنین جوانان روس و اوکراینی­هایی هستند که طبق قانون جنگ برای خودکشی فرستاده شده اند، تمام شهرها به طور کامل با استقرار سلاح های درجه یک ویران شده اند، میلیون­ها نفر از زنان، کودکان و سالمندان که به دنبال پناهندگی هستند، اغلب آواره یا گرسنه و بدون امکانات در زیرزمین های تاریک به سر می برند.

این اولین بار نیست که پس از قصابی جنگ جهانی دوم بین سالهای 1945-1939اروپا وارد جنگ شده است. در آغاز دهه 1990، جنگ یوگسلاوی سابق را ویران کرد و باعث کشته شدن 140000 نفر شد، با قتل­عام­های عظیم غیر نظامیان به نام "پاکسازی قومی" همچون سربرنیتسا در ژوئیه 1995، که در آن 8000 مرد و نوجوان با خونسردی کامل به قتل رسیدند. جنگی که به تازگی با حملۀ ارتش روسیه به اوکراین آغاز شده است در حال حاضر مرگبار نیست، اما هنوز هیچ کس نمی داند که در نهایت چه تعداد قربانی خواهد گرفت. در حال حاضر این جنگ بسیار گسترده تر از جنگ در یوگسلاوی سابق است. امروز، این شبه نظامیان یا دولت های کوچک نیستند که با یکدیگر می جنگند. جنگ کنونی بین دو کشور بزرگ اروپایی، بالغ بر جمعیتی به ترتیب 150 و 45 میلیون نفر و با ارتش های عظیمی که مستقر شده است : 700000 سرباز در روسیه و بیش از 250000 سرباز در اوکراین.

سه سال پس از کشتار بیرحمانه در جبهه های جنگ ، در اکتبر 1917 جوانه های امید در فضای تیره و تار جنگ شکوفا شد. کارگران روسیه که در ماه فوریه تزار را به زیر کشیده بودند، دولت موقت بورژوایی را هم ، که جانشین تزار شده و همچنان بر طبل جنگ جنگ تا پیروزی می کوبید از اریکه قدرت به زیر کشیدند. سوویت ها ( شوراهای کارگران، سربازان و دهقانان) با پیشآهنگی حزب بلشویک ، فراخوان قطع فوری جنگ و همچنین اتحاد بین المللی کارگران و آغاز انقلاب جهانی را مطرح کردند.

در تاریخ 14 دسامبر، 2009 ، هزاران نفر از کارگران تکل از شرکت ها و شهر های مختلف، بهمراه خانواده های شان خانه های خود را بسمت آنکارا ترک کردند. سفر آنها با هدف مبارزه علیه شرایط وحشتناکی که توسط سیستم سرمایه داری به آنها تحمیل شده انجام گرفته است. این مبارزه ستودنی، در حال حاضرمدت یک ماه است که ادامه دارد، این مبارزه تحت تاثیر ایده اعتصاب عمومی که همه کارگران در آن شرکت کنند قرار گرفت. بدین طریق کارگران تکل رهبری جنبش طبقه کارگر در سراسر کشور را در دست گرفتند. ما دراینجا تلاش خواهیم کرد گزارش وقایع مربوط به اعتصاب تکل را تا این لحظه منعکس نمایم. این نکته را نباید فراموش کرد که این گزارش نه فقط مربوط به کارگران تکل، بلکه مربوط به همه کارگران جهان است. ما در اینجا از کارگران تکل سپاسگزاریم، زیرا آنها با نوشتن این مقاله گام موثری در جهت پیشبرد مبارزه طبقاتی برداشتند، با مبارزه استوارشان ، با بیان تجارب و افکارشان وهر آنچه که بر آنها رفته است.

با بزرگ ترین غم و اندوه مرگ رفیق جری گروین را به اطلاع خوانندگان مان میرسانیم (وی با حروف اول GJ شناخته میشد) او در ایالات متحده امریکا زندگی میکرد. در 11 فوریه  پس از یک حمله قلبی ناگهانی در بعد از ظهر همان روز چشم از جهان فرو بست. مرگ این رفیق برای همه ما مثل یک شوک بود بویژه برای رفقای امریکائی برای آنان که هر روز با او کار میکردند. خیلی از رفقا رفیق جری را به مدت بیش از 30 سال می شناخته اند، تعهد عمیق وی به کمونیسم زبانزده همه بود در دوران جوانی با آغاز جنگ و یتنام وی بطور فعالی در جنبش ضد جنگ شرکت داشت. قبل از اینکه در سال 1970 به جریان کمونیست بین الملل به پیوندد در بخش امریکایی جریان کمونیست بین الملل یک جایگاه مرکزی داشت، در دوره دشواری که در 1990 جریان کمونیست بین الملل آنرا تجربه کرد، او با انگیزه ای قدرتمند در مسیر پیشرفت تماسها در امریکا نقش بسیار مهمی داشت. همه رفقایی که جری را می شناختند او یادآوره و سمبل عشق و حس شوخ طبعی در شرایط  بسیار سخت شور به زندگی را به ارمغان می آورد. از دست دادن جری فقط  ضایعه ای برای بخش امریکا نیست، بلکه یک ضایعه وحشتناک برای کل جریان کمونیست بین الملل و کل طبقه ما محسوب میشود. بزودی ما بطور مفصل تر با ادای احترام به یاد رفیق عزیزمان در این باره بیشتر خواهیم نوشت. در هر صورت ما با ابراز همبستگی با همه رفقا ی جری، خانواده و دوستان و در تداوم  مسیرعزم انقلابی او صمیمانه اعلام همبسگی می کنیم.

در تاریخ 17 اکتبر بوش رئیس جمهور , تاکید کرد که :" که او گفته که اگر افراد علاقمندند که جلوی جنگ جهانی سوم گرفته شود , باید هم علاقمند باشند که جلو گیری کنند از اینکه ایران دارای اطلاعات مربوط به اسلحه اتمی شود."

يكبار ديگر، خبر غم انگيز قرباني شدن هر جه بيشتر فرزندان كارگران در يك جنگ وحشيانه در جنوب شرق تركيه بخش شد . مثل هميشه سرمايه‌دارى و رسانه‌ هايش براى ریختتن خون بیشتر و افزایش هرج و مرج, سر و صدا به راه انداختند .تا مردم را براي جستجوى "تروريست‌ها" به خيابانها بكشاند . اما جرا اين اتفاق افتاد ؟