مرگ بر این کشتارها، هیچ حمایتی از هیچ اردوگاه امپریالیستی!

نه به توهمات صلح‌طلبانه!

انترناسیونالیسم پرولتری!

 

حمام خون امپریالیستی کنونی در خاورمیانه، تنها آخرین مورد در بیش از تقریبا یک قرن جنگ مستمر می­باشد که از سال 1914 به بعد، مشخصه سرمایه داری جهانی بوده است.

قتل‌عام‌های چند میلیون نفری غیرنظامیان بی‌دفاع، نسل‌کشی‌ها، ویران نمودن شهرها و حتی ویرانی کل کشورها چیزی جز وعده فجایع بیشتر و بدتر را به دنبال نداشته است.

توجیهات یا «راه‌حل‌هائی» که توسط قدرت‌های مختلف امپریالیستی متخاصم، چه بزرگ و چه کوچک، برای کشتار کنونی ارائه می­شود، همانند موارد قبلی، یک فریب بزرگ برای آرام کردن، تفرقه انداختن و آماده‌سازی طبقه کارگر استثمار شده برای برادرکشی به نمایندگی از یک بورژوازی ملی در برابر بورژوازی دیگری است.

امروزه باران آتش و فولاد بر سر مردم ساکن در اسرائیل و غزه می بارد. از یک طرف، حماس. از سوی دیگر، ارتش اسرائیل. در وسط کارگران بمباران، تیرباران، اعدام و گروگان گرفته می­شوند. هزاران نفر تا کنون جان خود را از دست داده اند.

در سرتاسر جهان، بورژوازی از ما می خواهد که برای مقاومت فلسطین در برابر ظلم اسرائیل یا برای پاسخ اسرائیل به تروریسم فلسطین یکی از طرفین را انتخاب کنیم. هریک توحش دیگری را برای توجیه جنگ محکوم می‌کند. دولت اسرائیل چندین دهه است که با محاصره، آزار و اذیت، ایست‌های بازرسی و تحقیر، مردم فلسطین را تحت فشار قرار داده و سرکوب کرده است. سازمان‌های فلسطینی مردم بی گناه را با حملات چاقو و بمب‌گذاری می‌کشند. هر طرف می‌خواهد خون طرف مقابل ریخته شود.

این منطق مرگبار، منطق جنگ امپریالیستی است! این استثمارگران ما و دولت‌های آنها هستند که همواره جنگی بی‌رحمانه را در دفاع از منافع خود به راه می‌اندازند. و این ما، طبقه کارگر استثمارشده هستیم که همیشه بهای آن را با جان خود می‌پردازیم.

 

برای پرولتاریا، هیچکدام از طرف­های درگیر جنگ مورد انتخاب نیستند، ما نه وطن داریم و نه ملتی برای دفاع! در هر دو طرف مرز، ما برادران طبقاتی‌هم هستیم! نه اسرائیل و نه فلسطین!

فقط پرولتاریای بین‌المللی متحد می‌تواند به این قتل‌عام‌های فزاینده و منافع امپریالیستی که در پس آنها قرار دارد، پایان دهد. این راه حل منحصر به فرد، انترناسیونالیستی، که توسط تعداد انگشت شماری از کمونیست‌های چپ زیمروالد ابداع شد، در اکتبر 1917 زمانی که مبارزه طبقه کارگر انقلابی رژیم سرمایه‌داری را سرنگون کرد و قدرت طبقاتی سیاسی خود را ایجاد کرد، تائید شد. اکتبر با نمونه مثال خودش، الهام بخش یک جنبش انقلابی گسترده‌تر و بین‌المللی شد که منجر به پایان جنگ جهانی اول شد.

تنها جریان سیاسی که از شکست این موج انقلابی جان سالم به در برده و دفاع مبارزه‌جویانه از اصول انترناسیونالیستی را حفظ کرده، کمونیست چپ بوده است. در دهه 1930، این خط اساسی طبقه کارگر را در طول جنگ اسپانیا، جنگ چین و ژاپن حفظ کرد، در حالی که سایر جریان‌های سیاسی مانند استالینیست‌ها، تروتسکیست‌ها یا آنارشیست‌ها اردوگاه امپریالیستی خود را انتخاب کردند که به این درگیری‌ها دامن زد. کمونیست چپ در طول جنگ جهانی دوم انترناسیونالیسم خود را حفظ کرد در حالی که جریان‌های دیگر در کشتار امپریالیستی که به عنوان مبارزه بین «فاشیسم و ضد فاشیسم» و/یا دفاع از «اتحاد شوروی» شکل گرفته بود، شرکت کردند.

امروزه اندک نیروی مبارز سازمان‌یافتۀ کمونیست چپ همچنان به این سازش‌ناپذیری انترناسیونالیستی پایبند هستند، اما منابع ناچیز آنها با تکه تکه شدن به چندین گروه مختلف و روحیه فرقه‌گرایانه بیشتر تضعیف شده است.

به همین دلیل است که در مواجهه با روند رو به رشد توحش امپریالیستی، این نیروهای مختلف باید علیه تمام قدرت‌های امپریالیستی، علیه فراخوان‌های دفاع ملی در پشت استثمارگران، علیه فراخوان‌های ریاکارانه برای «صلح» و برای مبارزه طبقاتی پرولتاریا که منجر به انقلاب کمونیستی می­شود، بیانیه مشترکی صادر کنند.

کارگران جهان متحد شوید!

جریان کمونیست بین المللی

صدای انترناسیونالیستی

25 مهر 1402

****************************

چرا چنین فراخوانی درخواست شد؟

تنها 20 ماه پیش، پس از تهاجم روسیه به اوکراین، بیانیه مشترک مشابهی توسط جریان کمونیست بین‌المللی به گروه‌های کمونیست چپ پیشنهاد شد. به غیر از جریان کممونیست بین‌المللی گروه‌های انتستیو دامن، صدای انترناسیونالیستی، چشم‌انداز کمونیست انترناسیونالیستی (کره جنوبی) آن را امضا کردند. متعاقباً دو بولتن بحث و گفتگوی گروه‌های کمونیست چپ را تهیه کردند که در مورد مواضع و تفاوت‌های خود بحث و جلسات عمومی را بطور مشترک برگزار کردند.

با این حال، سایر گروه‌های کمونیست چپ از امضای این فراخوان خودداری کردند (یا اصلاً پاسخ ندادند) با وجودیکه با اصول انترناسیونالیستی آن موافق بودند. با توجه به اینکه امروزه دفاع از انترناسیونالیسم بیش از پیش ضروری است، از این گروه­ها که در زیر فهرست شده‌اند می‌خواهیم تجدید نظر کرده و این فراخوان را امضاء کنند.

یکی از استدلال­ها در امضاء نکردن بیانیه مشترک در مورد اوکراین این بود که اختلافات نظری بین این گروه­ها آنقدر زیاد است که اجازه امضای آن را نمی­داد. هیچ شکی در وجود این تفاوت‌های مهم، چه در مورد مسائل تحلیلی، چه مسائل نظری، چه مفهوم حزب سیاسی و یا حتی در مورد شرایط عضویت برای مبارزان قابل انکار نیست. اما ضروری‌ترین و اساسی‌ترین اصل انترناسیونالیسم پرولتری که مرز طبقاتی است و سازمان‌های سیاسی انقلابی را متمایز می‌کند، مهم­تر است. یک بیانیه مشترک در مورد این مساله به معنای فراموش شدن سایر تفاوت ها نیست. برعکس، بولتن‌های بحث نشان می‌دهند که یک تریبون برای بحث در مورد آنها ممکن و ضروری است.

استدلال دیگر این بود که تأثیر عملی‌تر از دیدگاه انترناسیونالیستی در طبقه کارگر، وسیع­تر از جذابیت یک فراخوان صرفا محدود به کمونیست چپ، مورد نیاز است. طبیعتاً همه سازمان‌های کمونیستی مبارز انترناسیونالیست خواهان نفوذ بیشتر در درون طبقه کارگر هستند. اما اگر سازمان‌های انترناسیونالیستی کمونیست چپ نتوانند حتی در لحظات سرنوشت‌ساز درگیری‌های امپریالیستی به طور عملی به اصل بنیادین خود عمل کنند، پس چگونه می­توان انتظار داشت که توسط بخش‌های وسیع‌تری از پرولتاریا جدی گرفته شوند؟[1]

درگیری کنونی اسرائیل و فلسطین، خطرناکتر و بی­ثبات­تر از همه درگیریهای قبلی است، کمتر از دو سال پس از ظهور مجدد جنگ امپریالیستی در اوکراین، و در کنار بسیاری دیگر از آتش‌افروزی‌های امپریالیستی که اخیراً دوباره شعله‌ور شده‌اند (صربستان/کوزوو، آذربایجان/ارمنستان و افزایش تنش بین ایالات متحده و چین بر سر تایوان) به این معنی است که یک بیانیه مشترک بین‌المللی حتی بیش از پیش ضروری است.

به همین دلیل است که ما به طور مستقیم و علنا از گروه‌های زیر می‌خواهیم که تمایل خود را برای امضای بیانیه مشترک علیه جنگ امپریالیستی چاپ شده در بالا ، نشان دهند، بیانیه‌ای که در صورت لزوم می‌تواند با توجه به هدف مشترک بین‌المللی آن ترمیم یا اصلاح شود:

به:

• گرایش کمونیست انترناسیونالیست

• حزب کمونیست بین‌الملل (پرولتاریا)

• حزب کمونیست بین‌الملل (انترناسیونالیست)

• حزب کمونیست بین الملل (برنامه کمونیستی)

• انستیتو دامن

 گروه­های دیگر خارج از کمونیست چپ که با مواضع انترناسیونالیستی دفاع شده در این فراخوان موافق هستند، می‌توانند حمایت خود را از این بیانیه اعلام کرده و آن را توزیع کنند.